30/06 Mezmurlar 111-114
[tr] Mezmurlar 111-114
111:1 Övgüler sunun RABbe! Doğru insanların toplantısında,
Topluluk içinde,
Bütün yüreğimle RABbe şükredeceğim.
2 RABbin işleri büyüktür,
Onlardan zevk alanlar hep onları düşünür.
3 Onun yaptıkları yüce ve görkemlidir,
Doğruluğu sonsuza dek sürer.
4 RAB unutulmayacak harikalar yaptı,
O sevecen ve lütfedendir.
5 Kendisinden korkanları besler,
Antlaşmasını sonsuza dek anımsar.
6 Ulusların topraklarını kendi halkına vermekle
Gösterdi onlara işlerinin gücünü.
7 Yaptığı her işte sadık ve adildir,
Bütün koşulları güvenilirdir;
8 Sonsuza dek sürer,
Sadakat ve doğrulukla yapılır.
9 O halkının kurtuluşunu sağladı,
Antlaşmasını sonsuza dek geçerli kıldı.
Adı kutsal ve müthiştir.
10 Bilgeliğin temeli RAB korkusudur,
O'nun kurallarını yerine getiren herkes
Sağduyu sahibi olur.
O'na sonsuza dek övgü sunulur!
112:1 Övgüler sunun RABbe! Ne mutlu RABden korkan insana,
Onun buyruklarından büyük zevk alana!
2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak,
Doğruların kuşağı kutsanacak.
3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden,
Sonsuza dek sürer doğruluğu.
4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için,
Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren,
İşlerini adaletle yürüten insana!
6 Asla sarsılmaz,
Sonsuza dek anılır doğru insan.
7 Kötü haberden korkmaz,
Yüreği sarsılmaz, RABbe güvenir.
8 Gözü pektir, korku nedir bilmez,
Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi;
Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır,
Gücü ve saygınlığı artar.
10 Kötü kişi bunu görünce kudurur,
Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir.
Kötülerin dileği boşa çıkar.
113:1 Övgüler sunun RABbe! Övgüler sunun, ey RABbin kulları,
RABbin adına övgüler sunun!
2 Şimdiden sonsuza dek
RABbin adına şükürler olsun!
3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
RABbin adına övgüler sunulmalı!
4 RAB bütün uluslara egemendir,
Görkemi gökleri aşar.
5 Var mı Tanrımız RAB gibi,
Yücelerde oturan,
6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara
Bakmak için eğilen?
7 Düşkünü yerden kaldırır,
Yoksulu çöplükten çıkarır;
8 Soylularla,
Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
9 Kısır kadını evde oturtur,
Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!
114:1 İsrail Mısırdan çıktığında,
Yakupun soyu yabancı dil konuşan bir halktan ayrıldığında,
2 Yahuda Rabbin kutsal yeri oldu,
İsrail de Onun krallığı.
3 Deniz olanı görüp geri çekildi,
Şeria Irmağı tersine aktı.
4 Dağlar koç gibi,
Tepeler kuzu gibi sıçradı.
5 Ey deniz, sana ne oldu da kaçtın?
Ey Şeria, neden tersine aktın?
6 Ey dağlar, niçin koç gibi,
Ey tepeler, niçin kuzu gibi sıçradınız?
7 Titre, ey yeryüzü,
Kayayı havuza,
Çakmaktaşını pınara çeviren Rab'bin önünde,
Yakup'un Tanrısı'nın huzurunda.